De rol van de onderzoeksrechter en de procureur des Konings in het gerechtelijk onderzoek

“Le juge d’instruction est l’homme le plus puissant de l’empire.” Zo omschrijft Napoleon  de onderzoeksrechter uit de Napoleontische wetgeving van het begin van de negentiende eeuw.

Ook de functie van procureur des Konings evolueert in de loop der tijden, zij het in mindere mate.

Vooral sinds het einde van de twintigste eeuw sleutelt de wetgever aan beide functies.

Vanaf het midden van vorige eeuw wordt  de maatschappij beïnvloed door globalisering, mondialisering, gelijkekansenbeleid, antidiscriminatie, democratisering van het onderwijs, migratiestromen, klimaatopwarming, nieuwe arbeidsverhoudingen, vergrijzing …

Justitie kan niet achterblijven en past zich aan.

Dit vertaalt zich o.a. in nieuwe wetgeving omtrent de positie en de rechten van dader, slachtoffer  en benadeelde.

Nieuwe voorschriften zoals o.m. Europese regelgeving en milieuwetgeving worden in de Belgische en gewestelijke reglementering geïntroduceerd.

De spreker heeft deze evolutie in zijn bijna dertig- jarige loopbaan als magistraat meegemaakt. Hij was o.a. – zij het een bescheiden – actor bij de hervormingen van de functies van onderzoeksrechter en procureur des Konings. In de hoedanigheid van (eerste en laatste Nederlandstalige) procureur des Konings van het toen nog gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde heeft hij meegewerkt aan de ontdubbeling van de rechtbank van eerste aanleg van Brussel maar vooral aan de splitsing van het parket van enerzijds Brussel en anderzijds Halle-Vilvoorde.

Bruno Bulthé zal zijn lezing illustreren met enkele pittige details en anekdotes.

                                      ———

Bruno Bulthé (geboren in 1948) studeert af aan de Vrije Universiteit Brussel als licentiaat in de rechten. Na een loopbaan als assistent aan diezelfde universiteit en als vorser op het Nationaal Centrum voor Criminologie wordt hij in 1985 benoemd tot rechter bij de rechtbank van eerste aanleg te Brussel.

Vanaf 1986 oefent hij het ambt van onderzoeksrechter uit.  Eenentwintig jaar bijt hij zich vast in talloze dossiers, waaronder een aantal ophefmakende zaken zoals de zaak rond seriemoordenaar Andras Pandi en het onderzoek naar fraude bij de Regie der Gebouwen.

Sinds 1992 is hij als ondervoorzitter deken van de Brusselse onderzoeksrechters. Hij is tevens verscheidene jaren voorzitter van de Vereniging van de Belgische onderzoeksrechters.

Van 2007 tot zijn opruststelling in 2014 is hij procureur des Konings van het gerechtelijk arrondissement Brussel.